Alergolog zajmuje się chorobami, których przyczyną jest nieprawidłowa reakcja organizmu na alergeny.
Alergenami są substancje pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, a także różne proste związki chemiczne o charakterze haptenów, np. leki. Reakcja organizmu na kontakt z alergenem może być niewielka (świąd, łzawienie oczu) czasami o większym nasileniu (duszność, obrzęk twarzy), a rzadko niebezpieczna, zagrażająca życiu.
Alergię, tak jak wszystkie choroby, rozpoznaje się na podstawie wywiadu, czyli rozmowy z pacjentem, podczas której lekarz otrzymuje informacje na temat objawów, czasu ich trwania i ich charakteru oraz badania przedmiotowego (np. oglądanie zmian na skórze lub słyszalne objawy osłuchowe skurczu oskrzeli) i badań dodatkowych takich jak badania laboratoryjne czy testy alergiczne. Czasami konieczne jest badanie spirometryczne.
Testy skórne – testy stosowane w diagnostyce alergii, oparte na zjawisku nadwrażliwości natychmiastowej (efekt podania alergenu jest natychmiastowy). Testy skórne są jednymi z najczęstszych testów stosowanych w diagnostyce alergii.
Testy skórne są podstawową metodą diagnostyczną w diagnostyce alergii. Pozwalają na stwierdzenie IgE-zależnej reakcji w obrębie skóry. Przeciwciała IgE są obecne u pacjenta przeciwko alergenom, które wywołują reakcję alergiczną. Podawany alergen wiąże się ze swoistą IgE (przeciwciałem przeciwko konkretnemu alergenowi) na powierzchni mastocytów (komórek, które prezentują antygen), co doprowadza do uwolnienia z nich histaminy (substancji, która zgromadzona jest w ziarnistościach mastocytów), której uwolnienie powoduje w obrębie skóry powstanie reakcji, wywołującej powstanie bąbla i zlokalizowanego wokół niego rumienia.